in997-Rode-witte-en-blauwe-tulpenbladwijzers-bloeiend-in-de-tijdschaal

▼

In april is in Nederland de oranje gloed van Koningsdag nog niet verdwenen en dansen de silhouetten van de rood-wit-blauwe nationale vlag nog steeds door de straten. Deze vlag, die moed, zuiverheid en loyaliteit symboliseert, is als een metafoor voor de reis van het leven. Het felrood staat voor het enthousiasme om uitdagingen aan te gaan, het zuivere wit voor de helderheid om de oorspronkelijke intentie te beschermen en het azuurblauw voor het doorzettingsvermogen om trouw te blijven aan het ideaal. De tulpenbladwijzers langs de Amsterdamse gracht verbeelden de veerkracht van het leven op een andere manier. Elke bladwijzer gemaakt van gedroogde bloemblaadjes was ooit een bol die in het voorjaar moeite had om door de grond te komen. Ze overwinteren in de koude grond en ervaren het smelten van ijs en sneeuw, en uiteindelijk bevriezen ze de tijd in een elegante houding. Net zoals een bladwijzer de leesafstand tussen de pagina's markeert, zullen de jaren van sedimentatie uiteindelijk de context van groei onthullen wanneer een pagina wordt omgeslagen. In Nederland zeggen we vaak: "Geduld is de tweede wortelstok van de tulp." Nadat de tulpenmanie in de 17e eeuw was gebarsten, waren het deze helderheid en volharding die ervoor zorgden dat de kwetsbare bloembollen weer wortel konden schieten en een symbool van de nationale geest konden worden. Wanneer we bladwijzers gebruiken om de dagen en nachten van strijd te meten, weven we ook de patronen van ons eigen leven – elke tegenslag is een knoop in de rode zijden draad, elke periode van volharding is de glans van blauw satijn en de afstand die we uiteindelijk bereiken, zal zo transparant en helder zijn als zuiverwitte bloemblaadjes. Terwijl ik deze rood-, wit-, en blauwe bladwijzer vasthoud, hoop ik dat we allemaal kunnen wachten op onze eigen bloeiperiode in de plooien van de tijd.

In April in the Netherlands, the orange tide of the King's Day celebration has not yet faded, and the silhouette of the red, white and blue national flag is still dancing in the streets. This flag carrying courage, purity and loyalty is like a metaphor for the journey of life – bright red is the enthusiasm to face challenges, pure white is the sobriety to protect the original intention, and deep blue is the perseverance to be loyal to the ideal. The tulip bookmarks on the canal of Amsterdam interpret the resilience of life in another way. Each bookmark pressed by air-dried petals was once a bulb that struggled to break through the soil in spring. They have experienced hibernation in the cold soil and melting of ice and snow, and finally freeze time with an elegant posture. Just as bookmarks mark the scale of reading between pages, those years of precipitation will eventually reveal the veins of growth when a page is turned. The Dutch often say: "Patience is the second rhizome of tulips." After the bubble of "tulip mania" in the 17th century burst, it was this sobriety and persistence that allowed the fragile bulbs to take root again and become a totem of the national spirit. When we use bookmarks to measure the days and nights of struggle, we are also weaving the lines of our own lives – every setback is a knot on the red thread, every perseverance is the luster of the blue satin, and the distance we finally reach will be as transparent and clear as pure white petals. Holding this red, white and blue interwoven bookmark, I hope we can all wait for our own flowering period in the folds of time.