in992-The-flower-of-unity-blooming-among-thorns

▼

In June in the UK, the salutes of the official celebration of the Queen's Birthday are still echoing, and the Union Jack is unfurling like a poem in the summer breeze. At this moment of historical glory, a coat of arms spanning five centuries, the Tudor Rose Medal, is still telling the eternal allegory of unity and rebirth. Every overlapping bloom of the red and white roses is a reproduction of the historic reconciliation in 1485. When the bloody rose of the Lancaster family and the frost rose of the York family blended in the hands of Henry VII, the medal called "Unity" grew for the first time on the land that was once torn apart by war. This coat of arms is framed by thorns, but the sharp thorns are turned into a fence to protect the new life, reminding the world: true glory lies not in conquest, but in melting the opposing forces into a symbiotic flame. Six hundred years later, when this twin rose shines again on the podium of athletes, it is no longer a symbol of royal power, but a spiritual totem that breaks through boundaries. The red and white threads are interwoven on the medal surface, just like the British citizens of different ethnicities, beliefs and classes in modern society – when we put aside the edges of prejudice and make differences into complementary puzzles, we can weave a more magnificent civilization than a single color. The cross of the Union Jack will always freeze the handshake gesture of the four nations; the symbiotic beauty of the Tudor Rose will always show the wisdom of reconciliation over conquest. This is the answer that Great Britain gives to the world: the most tenacious medal is always born in the soil of tolerance for differences.

W czerwcu w Wielkiej Brytanii wciąż rozbrzmiewają odgłosy salutów z okazji oficjalnych obchodów urodzin Królowej, a flaga Union Jack powiewa niczym wiersz na letnim wietrze. W tym momencie, który ucieleśnia chwałę historii, Medal Róży Tudorów, herb, który przetrwał pięć stuleci, nadal opowiada odwieczną alegorię jedności i odrodzenia. Każdy warstwowy kwiat czerwonych i białych róż jest repliką historycznego pojednania z 1485 roku. Kiedy krwawa róża rodu Lancasterów i mroźna róża rodu Yorków połączyły się w rękach Henryka VII, medal zwany „jednością” wyrósł po raz pierwszy na ziemi rozdartej wojną. Ten emblemat otoczony jest cierniami, które jednak zamieniają się w ogrodzenie chroniące nowe życie, przypominając światu, że prawdziwa chwała leży nie w podboju, lecz w stopieniu przeciwstawnych sił w płomień symbiozy. Sześćset lat później, gdy bliźniacze róże ponownie zabłysły na podium sportowców, nie są już symbolem władzy królewskiej, ale duchowym totemem przekraczania granic. Czerwone i białe nici przeplatają się na powierzchni medalu, tak jak brytyjscy obywatele różnych narodowości, wyznań i klas we współczesnym społeczeństwie. Gdy odłożymy na bok nasze uprzedzenia i pozwolimy, aby różnice stały się uzupełniającymi się elementami układanki, będziemy w stanie utkać wspanialszą tkaninę cywilizacji, niż gdyby składała się z jednego koloru. Krzyż Union Jack na zawsze upamiętnia uścisk dłoni czterech narodów; symbiotyczne piękno Róży Tudorów zawsze dowodzi mądrości pojednania nad podbojem. Oto odpowiedź Wielkiej Brytanii na świat: najbardziej wytrzymały medal, zawsze zrodzony na glebie tolerancji dla odmienności.

六月的英国，女王诞辰官方庆典的礼炮声尚在回响，米字旗在夏风中舒展如诗。在这凝聚着历史荣光的时刻，一枚跨越五个世纪的纹章——都铎玫瑰奖牌，仍在诉说着团结与重生的永恒寓言。

红白双色玫瑰的每一次层叠绽放，都是对1485年那场历史性和解的复刻。当兰开斯特家族的血色玫瑰与约克家族的霜色玫瑰在亨利七世手中交融，曾经被战争撕裂的土地上，第一次生长出名为”团结”的勋章。这枚纹章以荆棘为框，却让尖锐的利刺化作守护新生的栅栏，提醒世人：真正的荣耀不在于征服，而在于将对立的力量熔铸成共生的火焰。

六百年后，当这朵双生玫瑰再次闪耀在体育健儿的领奖台上，它已不再是王权的象征，而成为突破界限的精神图腾。红与白的丝线在奖牌表面交织，恰如现代社会中不同族裔、信仰与阶层的英国公民——当我们放下偏见的棱角，让差异成为互补的拼图，就能编织出比单一色调更瑰丽的文明锦缎。

米字旗的十字交叉点，永远定格着四个民族的握手姿态；都铎玫瑰的共生之美，始终昭示着和解高于征服的智慧。这是大不列颠献给世界的答案：最坚韧的勋章，永远诞生于包容差异的土壤。