in989-Leven-bloeit-tussen-rood-wit-en-blauw-de-Nederlandse-geest-in-een-bladwijzer

▼

In mei is in Nederland de oranje golf nog niet verdwenen en kleuren de tulpenvelden in een vloeiende neonkleur. In deze maand waarin de bevrijding van de Tweede Wereldoorlog wordt herdacht, staan de driekleur en de molen symbool voor een tijdloze allegorie van moed, vrede en loyaliteit. De rood-wit-blauwe vlag wappert langs het kanaal, als een oneindig boek van het leven. Rood is de warmte van Delfts blauwe klei, en het met bloed geschreven heldendicht van de verzetsstrijders van toen; wit is het eeuwige geweten in de ochtendmist van Giethoorn, en de rationele dialoog door tijd en ruimte; Blauw is de lucht die zich weerspiegelt in het Deventerkanaal, dat de trouwe beloften draagt die door generaties worden bewaard. De tussen de pagina's geplaatste bladwijzer in de vorm van een tulp verbindt deze eeuwige momenten met elkaar met behulp van flexibele stelen. De dunne metalen bladwijzer is gegraveerd met een tulpenknop die op het punt staat te bloeien. Wanneer het zonlicht door de holle bloemblaadjes heen dringt, werpt het vloeiende lichtvlekken op de grond. Het lijkt erop dat dit ons eraan herinnert: elk opvallend leesmoment is de overdracht van een vonk van beschaving. Net zoals de Nederlanders windmolens gebruikten om de zee droog te leggen en land te creëren, en tulpenbollen gebruikten om de hongersnood en de koude winter te overleven, is de bedoeling van bladwijzers niet om het moment vast te leggen, maar om getuige te zijn van het groeiproces. De hoofdstukken die gelezen zijn, vormen uiteindelijk vruchtbare grond voor nieuwe verhalen. Toen mijn vingertoppen de bladwijzer opnieuw raakten, verscheen de weerspiegeling van de driekleurige vlag tussen de pagina's. Het blijkt dat ware vrijheid niet ligt in het voor altijd op een bepaalde glorieuze pagina blijven, maar in het schrijven van je eigen ontwakingsparagraaf in het boek van het leven, verweven met rood, wit en blauw, in de overtuiging dat tulpen uit de aarde geboren worden.

In May in the Netherlands, the orange wave has not yet faded, and the tulip fields have spread into a flowing neon. In this month commemorating the liberation of World War II, the tricolor flag and the windmill turn together to convey the eternal allegory of courage, peace and loyalty. The red, white and blue tricolor flag flutters on the canal, just like a never-ending book of life. Red is the heat of Delft clay fired, and it is the poem of courage written with blood by the resisters back then; white is the eternal conscience in the morning mist of Giethoorn, and it is a rational dialogue across time and space; blue is the sky reflected by the Deventer Canal, which precipitates the loyal promises guarded by generations. The tulip bookmarks sandwiched between the pages are connecting these eternal moments with their flexible stems. The thin metal bookmark is engraved with tulips in bud. When the sun penetrates the hollow petals and casts a flowing spot of light on the ground, it seems to remind us: every marked reading moment is the transmission of the fire of civilization. Just like the Dutch used windmills to drain the sea and build land, and used tulip bulbs to survive the famine and winter, the significance of bookmarks is not to freeze, but to witness the trajectory of growth – those chapters that have been read will eventually become fertile soil for new stories. When the fingertips touch this bookmark again, the reflection of the tricolor flag flows between the pages. It turns out that true freedom does not lie in staying on a glorious page forever, but in holding the belief that tulips break through the ground, and writing your own awakening paragraph in the book of life interwoven with red, white and blue.