in990-Een-bladwijzer-van-bloeiend-leven-tussen-rood-wit-en-blauw

▼

In april spreiden in Nederland de tulpenvelden zich uit als regenbogen, op Koningsdag zijn de straten gevuld met sinaasappels en wappert de driekleurige vlag langs de gracht. De rode, witte en blauwe lengte- en breedtegraad zijn verweven met de eeuwige zoektocht van deze natie naar vrijheid en moed, terwijl de tulpenbladwijzers tussen boeken op een andere, stille manier het fabeltje van het leven vertellen. De scharlakenrode kleur van de nationale vlag staat symbool voor kokend bloed en herinnert ons eraan dat we moed nodig hebben om door moeilijkheden heen te breken; de sneeuwwitte kleur is als de bloemblaadjes van pas ontluikende tulpen, wat impliceert dat we alleen door het vasthouden aan de oorspronkelijke, zuivere intentie de wereldse ontberingen kunnen weerstaan; De kobaltblauwe kleur is als het glazuur van Delfts blauw porselein en leert ons om ons geloof met grote vastberadenheid te bewaken. Wanneer deze drie kleurblokken in de wind dansen, lijken ze op de overgangen tussen verschillende levensfasen – soms gepassioneerd en ondernemend, soms kalm en introspectief, maar altijd in een dynamisch evenwicht. En die tulpenbladwijzer, met zijn gelaagde bloemblaadjes die het moment van de bloei vastleggen, is als een mijlpaal in het leven die het waard is om te koesteren. Elk afgeplat bloemblaadje symboliseert de pijn van het doorbreken van de aarde en de vreugde van het ontkiemen. De rechte stelen herinneren ons aan de integriteit die we moeten behouden op weg naar groei. Als teken van de voortgang van het lezen, betekent het dat het leven ook af en toe moet pauzeren om voedingsstoffen op te nemen. We mogen echter nooit de opdracht vergeten om verder te gaan nadat we de bladzijde van het boek hebben dichtgeslagen. Als de lentebries de tulpen van Keukenhof weer rood kleurt, mogen we dan allemaal zo'n baken tussen de bladzijden van het leven plaatsen – de moed hebben om ons uit te strekken in de wind en de wijsheid om in stilte te wortelen, zodat elk gemarkeerd groeipunt een baken kan worden dat leidt naar de zee van sterren.

In April in the Netherlands, tulip fields pour down like rainbows, the streets are filled with oranges on King's Day, and the tricolor national flag flutters along the canal. The red, white and blue longitude and latitude lines are interwoven with the nation's eternal pursuit of freedom and courage, and the tulip bookmarks sandwiched between books are telling the fable of life in another silent way. The scarlet color of the national flag is the boiling blood, reminding us that we need the courage to break through difficulties; the snow-white tulip petals, like the newly bloomed tulips, imply that only by keeping the original pure heart can we resist the secular wind and frost; the cobalt blue is like the glaze of Delft porcelain, teaching us to protect our faith with deep determination. When these three color blocks dance in the wind, it is like the state switching of different stages of life – sometimes passionate and striving, sometimes calm and introspective, always maintaining a dynamic balance. And the tulip bookmark, with its stacked petals solidifying the moment of blooming, is like a milestone worth cherishing in life. Each flattened petal records the pain of breaking through the soil and the joy of sprouting, and the straight stem reminds us of the integrity we should maintain on the road of growth. As a token marking the progress of reading, it implies that life also needs to pause and absorb nutrients at the right time, but we should never forget the mission of moving forward after closing the pages of the book. When the spring breeze dyes the tulips of Keukenhof red again, may we all be able to insert such a beacon between the pages of life – we must have the courage to stretch against the wind, and the wisdom to take root in silence, so that each marked growth node can become a beacon leading to the sea of stars.