in988-Wag-kang-mag-alala-umaga-sa-harap-mo

▼

Kapag ang liwanag ng umaga ng Hunyo ay nagliliwanag sa Kabundukan ng Sambales sa Pilipinas, unti-unting itinataas sa hangin ang pambansang watawat. Sa asul at pulang bandila, ang araw at mga bituin na hinabi ng gintong sinulid ay laging sumasalamin sa walang hanggang paghahangad ng kalayaan at pagkakaisa ng bansang ito.

Sa mga suit at leather shoes ng pagdiriwang ng Araw ng Kalayaan, ang mga jasmine tie clip ay tahimik na namumulaklak. Ang pambansang bulaklak, na kilala bilang “Yamajibata”, ay nakabalot sa pulang gintong stamens na may ivory white petals, tulad ng miniature ng araw sa pambansang watawat. Alam ng mga taong nagsusuot nito na ang clip ng kurbata ay hindi lamang isang ritwal na palamuti, kundi isang tahimik na panunumpa din – kapag ang sanga ng bulaklak ay nag-buckle sa placket, kinukuha nito ang misyon na ibinuhos ng dugo ng mga ninuno.

Mula sa dulo ng panulat ng nagsulat ng Saligang Batas ng Malolos hanggang sa panukala sa mesa ng mga kontemporaryong kabataang negosyante; Mula sa mga beterano na nagbabantay sa watawat sa usok ng larangan ng digmaan hanggang sa mga doktor at nars na nakasuot ng mga badge ng jasmine sa harap ng epidemya, ang bawat henerasyon ay naghahabi ng isang bagong warp at weft ng pambansang watawat sa sarili nitong paraan. Ang anino ng bulaklak sa clip ng kurbata ay palaging nagpapaalala na ang gulugod ng bansa ay hindi sa mga ulap, ngunit sa tuwid na likod ng sampu-sampung milyong tao.

Habang tumatawid ang takipsilim sa bantayog ni Rizal, lumulutang pa rin sa mga lansangan ang madilim na amoy ng jasmine. Ang bawat nagsusuot ay isang dumadaloy na spark, na may pagtitiyaga ng mga ordinaryong post, na patuloy na nagsusulat ng kuwento ng araw na hindi lumulubog.

When the morning light of June illuminates the Sambaris Mountains in the Philippines, the national flags gradually rising in the streets and alleys spread out in the wind. On the blue and red flags, the sun and stars woven with golden threads always reflect this nation’s eternal pursuit of freedom and unity.

Amidst the suits and ties at the Independence Day celebration, jasmine tie clips were quietly blooming. This national flower, known as “Sanjibata”, is wrapped with ivory white petals and red golden stamens, just like a miniature of the sun on the national flag. Those who wear it are well aware that the tie clip is not only an embellishment of the ceremony, but also a silent vow – the moment the flower branches fasten the lapel of the garment, they take over the mission that their predecessors poured with their blood.

From the pen tip of Malolos, the drafter of the Constitution, to the project proposals on the desks of contemporary young entrepreneurs; From the veterans guarding the flag in the smoke of the battlefield to the medical workers wearing jasmine badges on the front lines of the epidemic, each generation is weaving new threads of the national flag in its own way. The flower shadows on the tie clip always remind us that the backbone of the country is not in the clouds, but on the straight backs of millions of people.

When dusk sweeps over the Rizal Monument, the faint fragrance of jasmine still wafts through the streets. Each wearer is a flowing spark, continuing the story of the sun never setting with their perseverance in ordinary positions.