in990-Die-ewige-blom-in-die-nasionale-vlagkleur-die-Suid-Afrikaanse-gees-in-die-keiser-se-boekmerk

▼

Tydens die Suid-Afrikaanse Erfenisdagvieringe elke September komplementeer die wapperende seskleurige nasionale vlag en die goue en rooi blomblare van die koningprotea mekaar altyd. Die ses kleure swart, geel, groen, wit, blou en rooi op die nasionale vlag simboliseer nie net die rykdom van die land en die integrasie van rasse nie, maar val ook implisiet saam met die ewige fabel van die keiserblomboekmerk – die transformasie van elke blaar vertel van die nooit-opgee-vitaliteit. Suid-Afrikaners maak dikwels boekmerke van gedroogde proteas. Hierdie nasionale blom, bekend as die "glorie wat nooit vervaag nie", vries die merke van tyd tussen die bladsye van boeke. Wanneer die Y-vormige kruisingspatroon van die seskleurige nasionale vlag op die agterkant van die boekmerk gedruk word, vorm dit 'n unieke lewenskode: die groen are is die asem van die Xhosa-grasveld, die blou rimpelings vloei saam met die getye van Kaapstad, en die unieke bloedrooi van die keiserblom is net soos die warmte van hande van verskillende velkleure wat mekaar vashou toe die nuwe Suid-Afrika in 1994 gebore is. Deur so 'n boekmerk vas te hou en deur die geskiedenis te blaai, kan elke Suid-Afrikaner die vasberadenheid van nasionale versoening voel. Die koppigheid van die koningprotea wat in die dorre gruis blom, is net soos die miniatuurtuin wat Mandela met sy vingernaels in sy sel op Robbeneiland gekweek het – in die dorste grond is daar altyd hoop om deur die grond te breek en te groei. Wanneer die boekmerk tussen die paragrawe van die Vryheidsmanifes ingeklem word, verander die seskleurige verweefde patrone in 'n reënboogbrug wat die verskeurde verlede en die toekoms wat aanmekaar gestik word, verbind. Hierdie klein koningprotea-boekmerk lê tans in die handboek van 'n tiener in Johannesburg. Hy het oor die are van die vlag se kleure gestreel en sy voorouers in Xhosa, Zoeloe en Boer hoor sing: alle kleure sal uiteindelik in die son versoen, net soos die protea altyd na die son toe draai.

During the South African Heritage Day celebrations in September every year, the fluttering six-color national flag and the golden and red petals of the king protea always complement each other. The six colors of black, yellow, green, white, blue and red on the national flag not only symbolize the richness of the land and the integration of races, but also coincide with the eternal allegory of the king protea bookmark – the transformation of each petal tells the story of the never-give-up vitality. South Africans often make bookmarks from air-dried king proteas. This national flower, known as the "glory that never fades", solidifies the marks of time between the pages of books. When the Y-shaped intersection pattern of the six-color national flag is printed on the back of the bookmark, it forms a unique life code: the green veins are the breath of the Xhosa grassland, the blue ripples flow with the tide of Cape Town, and the unique crimson of the king protea is just like the warmth of hands of different skin colors clasped together when the new South Africa was born in 1994. Holding such a bookmark and reading history, every South African can feel the tenacity of national reconciliation. The stubbornness of the King Protea blooming in the barren gravel is just like the miniature garden that Mandela cultivated with his fingernails in the cell on Robben Island – the most barren soil always hides the hope of breaking through the ground. When the bookmark is sandwiched between the paragraphs of the Freedom Charter, the six-color interwoven lines turn into a rainbow bridge, connecting the torn past and the future being stitched. This small King Protea bookmark is now lying in the textbook of a teenager in Johannesburg. He stroked the veins of the national flag and heard the ancestors chanting in Xhosa, Zulu and Boer: All colors will eventually reconcile in the sun, just like the King Protea always spinning towards the sun.