in994-Di-mana-bendera-mekar-bunga-merah-Penanda-buku

▼

Di jalan-jalan di Malaysia pada akhir Ogos, bunga raya membentangkan lima kelopak merah terang di bawah terik matahari, berkibar-kibar ditiup angin bersama-sama dengan bendera kebangsaan berjalur biru dan kuning. Bunga kebangsaan, yang dikenali sebagai "bunga raya bersejarah", sedang mekar sebagai sambutan sambutan Bulan Kemerdekaan. Ramai orang menghargai penanda buku logam dalam bentuk bunga bunga raya di antara halaman buku mereka – ia bukan sahaja tanda warisan budaya, tetapi juga jangkaan untuk masa depan. Bentuk bintang oktagon penanda buku bunga raya adalah seperti miniatur bintang berbucu empat belas pada bendera negara. Setiap tepi logam yang tajam terukir dengan keberanian nenek moyang kita untuk menerobos belenggu penjajahan; lengkokan kelopak yang bertindih meneruskan kehangatan pelukan di kalangan pelbagai etnik. Apabila penanda buku itu tertanam dalam halaman kertas, ia bukan sahaja membekukan masa membaca, tetapi juga mengingatkan kita: ilmu adalah alat yang ampuh untuk memecahkan sempadan pemikiran, sama seperti percikan api pelbagai etnik yang berganding bahu menerjah malam yang panjang enam puluh enam tahun lalu. Pada ketika ini, bendera negara besar yang tergantung di antara Menara Berkembar Petronas di Kuala Lumpur melengkapkan lencana bunga raya di dada orang ramai. Seorang tukang Melayu sedang memalu penanda buku di bengkel perhiasan emas, memasukkan warna biru biru bendera kebangsaan ke dalam corak kelopak; Pelajar Cina memberikan penanda buku buatan sendiri kepada kanak-kanak kumpulan etnik lain di perpustakaan komuniti, kehangatan tamadun yang mengalir dalam cahaya sejuk logam. Tanda-tanda kecil tetapi bersinar ini menyatukan naratif perjuangan Malaysia: dengan toleransi sebagai kelemahan dan ketabahan sebagai tanda, setiap hari biasa mengumpul kuasa perubahan. Sambil penanda buku itu menandakan lembaran baharu sekali lagi, semoga setiap rakyat Malaysia dapat mengangkat kepala ditiup angin dan hujan seperti bunga raya, dan biarkan lintasan kehidupan menghala ke arah harapan seperti bintang-bintang bendera negara.

In late August, on the streets of Malaysia, hibiscus flowers spread their five bright red petals under the scorching sun, fluttering in the wind with the national flag with blue and yellow stripes. This national flower, called the "big red flower", is blooming in response to the Independence Month celebrations, and many people have treasured metal bookmarks in the shape of hibiscus flowers between the pages of their books – not only a mark of cultural heritage, but also an expectation for the future. The octagonal star shape of the hibiscus bookmark is just like a miniature of the fourteen-pointed star on the national flag. Each sharp metal edge is engraved with the courage of our ancestors to break through the shackles of colonialism; the arc of the overlapping petals continues the warmth of the embrace of diverse ethnic groups. When the bookmark is embedded in the paper page, it not only freezes the time of reading, but also reminds us: knowledge is a weapon to break the boundaries of thinking, just like the sparks of the various ethnic groups joining hands to pierce the long night 66 years ago. At this moment, the huge national flag hanging between the Petronas Twin Towers in Kuala Lumpur shines with the hibiscus badge on the chests of the people. A Malay craftsman is hammering bookmarks in a goldsmith's workshop, blending the blue of the national flag into the petal pattern; Chinese students give homemade bookmarks to children of other ethnic groups in the community library, and the cold light of the metal carries the warmth of civilization. These tiny but shining keepsakes are weaving together a narrative of struggle that belongs to Malaysia: with tolerance as the warp and weft, and perseverance as the mark, so that every ordinary day accumulates the power of change. When the bookmark marks a new chapter again, I hope that every Malaysian can hold their heads high in the wind and rain like a hibiscus, and let the trajectory of life always point to the direction of hope like the star of the national flag.

八月末的马来西亚街头，朱槿红花在烈日下舒展着五片嫣红花瓣，与蓝黄条纹辉映的国旗一同在风中翻飞。这抹被称作”大红花”的国花，正以绽放的姿态呼应着独立月庆典，而许多人的书页间，都珍藏着以芙蓉花为造型的金属书签——既是文化传承的印记，更是对未来的期许。

芙蓉花书签的八角星芒造型，恰似国旗上十四芒星的缩影。每道锋利的金属棱角，都镌刻着先辈们突破殖民桎梏的勇气；花瓣层叠的弧度，则延续着多元族群相拥的温度。当书签嵌入纸页的瞬间，不仅定格了阅读的时光，更提醒我们：知识是打破思维边界的利器，正如六十六年前各族携手刺破长夜的星火。

此刻悬挂在吉隆坡双峰塔间的巨幅国旗，与民众胸前的芙蓉花徽章相映生辉。一位马来手工艺人正在金饰工坊敲打书签，将国旗的湛蓝融入花瓣纹路；华裔学生在社区图书馆将自制书签赠予友族孩童，金属冷光中流转着文明的温度。这些微小却闪亮的信物，正编织成属于马来西亚的奋斗叙事：以包容为经纬，以坚韧作刻痕，让每个平凡日子都积蓄着改变的力量。

当书签再次标记新的篇章，愿每个马来西亚人都能如朱槿般在风雨中昂首，让生命的轨迹如国旗星芒般永远指向希望的方向。