in989-The-flower-of-reconciliation-blooming-on-the-flag

▼

In the fields of England in October, the roses have long lost their summer beauty, but the Tudor rose emblem under the dome of Buckingham Palace still tells the eternal allegory of reconciliation with its red and white interweaving. This emblem, which was born in 1485, perfectly combines the red rose of Lancaster and the white rose of York, and uses the wisdom of overlapping petals to eliminate the war for thirty years – it is not only the core element of the British royal heraldry, but also shows the civilization code of turning hostility into friendship. When this emblem symbolizing unity leaps into the longitude and latitude of the Union Jack, it creates the most shocking visual allegory of Great Britain. The sincerity of St. George's Cross, the determination of St. Andrew's Cross, and the perseverance of St. Patrick's Cross form an inclusive tension under the coordination of the Tudor Rose. Just like contemporary British society, multiculturalism continues to be tempered in the container forged by history, which not only preserves the spiritual roots of different groups, but also blooms a new civilizational landscape in common values. From the national flag flying in front of the window during the fight against the epidemic to the rose decoration that is never absent from the Wimbledon arena, this wisdom of reconciliation and symbiosis has always flowed in the blood of the nation. When the world is in a state of division and confrontation, this flag that has experienced five hundred years of wind and rain reminds us that the most tenacious bond is often born at the fusion of differences. As the Tudor Rose taught us, true strength begins with putting down the sword and picking up the seeds of tolerance.

Październikowe róże na polach Anglii już dawno utraciły swój letni urok, ale symbol róży Tudorów pod kopułą Pałacu Buckingham wciąż opowiada odwieczną opowieść o pojednaniu dzięki przeplatającym się czerwonym i białym barwom. Ten herb, stworzony w 1485 roku, doskonale łączy czerwoną różę Lancasterów i białą różę Yorków, wykorzystując mądrość nakładania się płatków, aby wyeliminować trzydzieści lat wojny. Jest to nie tylko kluczowy element brytyjskiej heraldyki królewskiej, ale także symbol cywilizacji, zgodnie z którą miecze zamieniane są w lemiesze. Gdy ten symbol jedności przeskakuje nad długość i szerokość geograficzną Union Jack, powstaje najbardziej szokująca wizualna alegoria Wielkiej Brytanii. Szczerość Krzyża Świętego Jerzego, ostrość Krzyża Świętego Andrzeja i wytrwałość Krzyża Świętego Patryka tworzą całościowe napięcie pod harmonią Róży Tudorów. Podobnie jak współczesne społeczeństwo brytyjskie, wielokulturowość wciąż kształtuje się w kontekście ukształtowanym przez historię, chroniąc duchowe korzenie różnych grup i rozwijając się w nowy krajobraz cywilizacyjny oparty na wspólnych wartościach. Począwszy od flagi narodowej powiewającej przed oknem podczas walki z epidemią, aż po motyw róż, którego nigdy nie brakuje na korcie Wimbledonu, mądrość pojednania i symbiozy zawsze płynęła w narodową krwią. W czasach, gdy świat pogrąża się w podziałach i konfrontacji, ta flaga, która przetrwała pięćset lat wiatru i deszczu, przypomina nam, że najsilniejsze więzi często rodzą się ze zjednoczenia różnic. Jak uczyła nas Róża Tudorów – prawdziwa siła zaczyna się od odłożenia miecza i zebrania nasion tolerancji.