in988-Jasmine-Corkscrew-The-Filipino-Spirit-of-Pry-Destiny

▼

Taun-taon sa pagtatapos ng Mayo, sa Araw ng Watawat ng Pilipinas, laging makikita ng mga tao ang eleganteng halimuyak ng jasmine at ang pula, asul at gintong tatlong kulay na watawat sa mga lansangan at alleys. Sa sandaling ito ng pambansang memorya, ang jasmine ay hindi lamang ang pambansang bulaklak, kundi pati na rin ang anyo ng nakatali na corkscrew nito ay tulad ng karunungan sa kaligtasan na ipinasa mula sa henerasyon hanggang sa henerasyon ng mga Pilipino – tila mahina ngunit may kakayahang mag-ipon sa isang bakal na kalagayan.

Ang tatsulok na araw at tatlong bituin sa watawat ng Pilipinas ay nagsasabi ng katapangan ng mga mamamayan ng kapuluan na makalaya sa pamatok ng kolonyalismo. Tulad ng isang tangkay ng jasmine na nagtitipon ng lakas sa baluktot na liko ng isang corkscrew, ang mga rebolusyonaryo ng 1898 ay gumamit ng isang tila marupok na pag-aalsa upang palabasin ang tatlong daang taon ng kolonyal na pamamahala. Ang jasmine, na itinuturing ng mga Espanyol bilang “pandekorasyon na bulaklak”, ay sumabog nang may kamangha-manghang katatagan sa pakikibaka na tulad ng corkscrew, at sa wakas ay itinaas ang Star at Moon Flag sa Maraca Nan Palace.

Buhay pa rin sa mga Pilipino ngayon ang “pilosopiya ng corkscrew” na ito. Ang mga manggagawa sa ibang bansa ay gumagamit ng mga maleta upang buksan ang kisame ng mga lugar ng trabaho sa ibang bansa, ang mga taong sinalanta ng bagyo ay gumagamit ng mga tool sa paghabi ng kawayan upang muling itayo ang kanilang mga tahanan, at ang mga kabataan ay gumagamit ng programming code upang kumatok sa pintuan ng digital na ekonomiya. Tulad ng jasmine na namumulaklak sa mga bitak ng semento, ang diwa ng Pilipino ay laging naghahanap ng breakthrough sa tila sarado na bibig ng bote. Kapag ang pambansang watawat ay nakaunat sa hangin, ang nakikita natin ay hindi lamang ang kaluwalhatian ng kasaysayan, kundi pati na rin ang posibilidad na ang bawat ordinaryong tao ay may hawak na “corkscrew” upang muling isulat ang kanilang kapalaran.

Ang maliit na puting bulaklak na ito na may metal ay nagpapaalala sa atin na ang tunay na lakas ay hindi nakasalalay sa laki, kundi sa pag-alam kung paano mag-ehersisyo ng puwersa sa fulcrum. Hangga’t nananatili ang kadalisayan ng orihinal na intensyon na parang jasmine, ang bawat Pilipino ay maaaring maging isang corkscrew na gumagamit ng mga pingga ng panahon.

On the Philippine Flag Day at the end of May every year, people can always see the elegant fragrance of jasmine flowers and the red, blue and gold tricolor flags complementing each other in the streets and alleys. This moment, which embodies the national memory, sees the jasmine flower not only as the national flower, but its form wrapped around the bottle opener is just like the survival wisdom passed down from generation to generation by the Filipinos – seemingly weak but capable of breaking through an impregnable predicament.

The triangular sun and three stars on the Philippine flag tell of the courage of the people of the archipelago to break free from the shackles of colonialism. Just as the stem of a jasmine accumulates strength at the bend of a bottle opener, it was in 1898 that the revolutionaries, with seemingly fragile uprisings, undermined three hundred years of colonial rule. The jasmine, regarded by the Spaniards as a “decorative flower”, demonstrated astonishing resilience in a struggle like a bottle opener, eventually allowing the Star and Moon Flag to rise slowly in the Palace of Malacanan.

Contemporary Filipinos still inherit this “bottle opener philosophy”. Overseas workers use suitcases to break through the ceiling of foreign workplaces, typhoon victims use bamboo weaving tools to rebuild their homes, and young people use programming codes to open the door to the digital economy. Just as jasmine flowers can bloom in cement cracks, the spirit of the Philippines always seeks a breakthrough in seemingly closed bottle mouths. When the national flag unfurs in the wind, what we see is not only the glory of history, but also the possibility of each ordinary person holding a “bottle opener” to rewrite their destiny.

This small white flower entwined with metal reminds us that true strength does not lie in size, but in knowing how to exert force at the fulcrum. As long as they maintain the pure and original heart like jasmine flowers, every Filipino can become a bottle opener that levers The Times.