in980-Ang-Jasmine-Coat-of-Arms-ay-isang-bundok-at-ilog

▼

Habang umiihip ang tropikal na tag-ulan sa kapuluan ng Pilipinas noong Hunyo, ang watawat ng tricolor at ang halimuyak ng jasmine ay nagpupukaw sa mga pambansang alaala sa liwanag ng umaga ng pagdiriwang ng Araw ng Kalayaan. Nang i-pin ng populasyon ang jasmine belt buckle, isang simbolo ng pagkakaisa, sa kanilang baywang, ang metal crest at ang silk ribbon ay hinawakan bilang tugon sa nababanat na tibok ng puso ng bansa.

Ang walong sinag ng ginintuang araw sa pambansang watawat ay nakasulat sa walong lalawigan na nagbuhos ng dugo para sa kalayaan; Ang magkakaugnay na disenyo ng belt buckles ay isang metapora para sa malapit na koneksyon ng tatlong libong isla. Ang isang siglong lumang tradisyonal na palamuti na ito, na orihinal na isang code para sa mga rebolusyonaryo upang maghatid ng mga lihim na mensahe, ay ngayon ay naging isang espirituwal na totem na dinadala ng bawat Pilipino – kahit na sa iba’t ibang mga isla, ang metal buckle ay laging nag-uugnay sa mga nakakalat na indibidwal sa isang kumpletong teritoryo.

Ang mga petals ng jasmine ay lumalaki nang mas maliwanag sa nagniningas na araw, tulad ng mga Pilipino na nababanat sa harap ng mga bagyo at paghihirap. Kapag taimtim na ikinabit ng mga kabataan ang ancestral belt buckle sa kanilang mga damit ng pagtatapos, at kapag hinahaplos ng mga mangingisda ang makintab na tanso na buckles sa mabatong kubo, hindi lamang nila hinahawakan ang token ng pamilya, kundi pati na rin ang walang putol na gulugod ng buong bansa sa bagyong kolonyal.

Ang metal fastener na ito, na basang-basa ng tubig dagat at pawis, ay hindi lamang nakasaksi sa katahimikan ni Rizal sa pag-aayos ng kanyang mga damit bago siya patayin, kundi sinamahan din ang mga yapak ng mga kontemporaryong nars upang ituloy ang kanilang mga pangarap sa ibayo ng dagat. Ipinaaalala nito sa atin na ang tunay na kalayaan ay hindi nakasalalay sa paglaya mula sa lahat ng mga gapos, ngunit sa pag-alam kung paano itali ang pananampalataya ng milyun-milyong tao sa isang hindi masira na buhol.

The tropical monsoon in June sweeps across the Philippine Islands. In the dawn of the Independence Day celebration, the tricolor national flag and the fragrance of jasmine flowers jointly awaken the national memory. When the people fastened the jasmine belt buckle symbolizing unity around their waists, the clinking sound of the metal emblem and the silk ribbon echoed the tenacious heartbeat of this country.

The eight rays of the golden sun on the national flag are engraved with the eight provinces that shed blood for freedom. The interlocking design of the belt buckle implies the close connection of the three thousand islands. This traditional ornament, which has been passed down for a hundred years, was originally a secret code for revolutionaries to convey secret messages. Now it has become a spiritual totem carried by every Filipino – even on different islands, the metal clappers can always connect scattered individuals into a complete map.

Jasmine petals shine even more brightly under the scorching sun, just like the tenacity of Filipinos in the face of typhoons and difficulties. When young people solemnly fasten their ancestral belt buckles onto their graduation gowns, and when fishermen rub the shiny copper buckles in the bumpy ship’s cabin, what they touch is not only a family token, but also the unbroken backbone of the entire nation during the colonial storm.

This metal fastener, soaked with seawater and sweat, not only witnessed Rizal’s composure in adjusting his clothes before his execution, but also accompanied the footsteps of contemporary nurses in their pursuit of their dreams across the sea. It reminds us that true freedom does not lie in breaking free from all constraints, but in knowing how to tie the beliefs of millions of people into an unbreakable knot.