in995-Mga-Bituin-sa-Jasmine-Cufflinks-Nakatuon-sa-Katatagan-at-Muling-Pagsilang-ng-Pilipinas

▼

Sa pagitan ng pula at asul ng watawat ng Pilipinas, nakatago ang siglong lumang epiko ng kapuluang ito. Ang araw at mga bituin sa puting tatsulok ay hindi lamang nagmamarka ng bukang-liwayway ng paglaya mula sa mga kolonyal na tanikala, kundi sumisimbolo rin sa walang-hanggang pag-asa sa puso ng bawat Pilipino. Tulad ng mga bulaklak ng jasmine na nakatayo nang mataas sa gitna ng mga bagyo sa tag-ulan, ngayong Hunyo, kapag tunog ang sungay ng Araw ng Kalayaan, dapat nating tingnan ang mga jasmine cufflink na nagniningning sa placket.

Bagama’t maliit ang mga cufflink, nagdadala sila ng pambihirang timbang. Ang limang talulot ng jasmine ay tumutugma sa pagkakapantay-pantay, kalayaan at katarungan na kinakatawan ng puting tatsulok sa pambansang watawat; Ang ginintuang singsing sa gitna ng bulaklak ay katulad ng araw na hindi lumulubog sa pambansang watawat. Ang pag-pin ng gayong mga cufflink sa neckline ay upang tandaan sa pinaka-kahanga-hangang kilos: ang tunay na kagandahan ay nagmumula sa pagsunod sa pambansang diwa.

Mula sa “Don’t Touch Me” ni Rizal hanggang sa usok ng Corregidor Island, ang mga Pilipino ay palaging nagniningning sa kanilang pinakamadilim na sandali. Tulad ng isang bulaklak ng jasmine na maaari pa ring mag-unat muli sa liwanag ng umaga matapos na mabagsak ng malakas na ulan, pinatunayan ng bansang ito sa 400 taon ng pakikibaka na ang lupain na nayurakan ay kalaunan ay lalago sa isang mas nababanat na sibilisasyon.

Ngayon, kapag ang mga nakababatang henerasyon ay nagsusuot ng jasmine cufflinks sa mundo, ang ugnay na iyon ng purong puti ay naging isang dumadaloy na medalya. Ipinaaalala nito sa atin na ang pagkamakabayan ay hindi kailanman isang dakilang islogan, kundi isang pang-araw-araw na liwanag ng bituin na ginagawang pang-araw-araw na liwanag ng bituin ang kaluluwa ng bansa, at patuloy na isinusulat ang walang hanggang tagsibol ng Pilipinas sa karaniwang pagtitiyaga.

Between the crimson and sky blue of the Philippine flag lies the century-old epic of this archipelago. The sun and stars in the white triangle not only mark the dawn of breaking free from the shackles of colonialism, but also symbolize the unextinguished hope in the hearts of every Filipino. Just as jasmine still stands firm in the storm of the rainy season, this June, when the horn of Independence Day sounds, we should gaze even more at those jasmine cuffbuttons shining on the lapels of our clothes.

Cufflinks, though small, carry extraordinary weight. The five petals of the jasmine flower correspond to the white triangle on the national flag, representing equality, freedom and justice. The golden ring at the center of the flower is just like the never-setting sun on the national flag. Attaching such cufflinks to the collar is the most exquisite way to remember: True elegance stems from the commitment to the national spirit.

From Rizal’s “Don’t Touch Me” to the smoke of war on Correchido Island, Filipinos have always been able to shine in the darkest moments. Just as jasmine flowers can bloom again in the dawn after their petals are knocked off by a heavy rain, this country has proved with four hundred years of struggle that the land trampled upon will eventually grow into a more resilient civilization.

Today, as the younger generation walks into the world wearing jasmine cufflinks, that pure white has turned into a flowing medal. It reminds us that patriotism is never a grand slogan, but rather transforming the soul of the nation into the starlight of daily life. Through ordinary persistence, it continues to write the eternal spring of the Philippines.