in989-Red-and-White-Symphony-The-Key-to-Unity-in-the-Era

▼

In July in England, the sun shines through the red, white and blue colors of the United Kingdom flag, reflecting the red and white petals entwined on the Tudor Rose corkscrew. This emblem, which originated at the end of the War of the Roses in the 15th century, has now become an exquisite living object, but it continues to convey a revelation beyond time and space in the cold light of metal. The Tudor Rose combines the red rose of Lancaster and the white rose of York, and is the crystallization of Henry VII's wisdom to end the Thirty Years Civil War through marriage. When this two-color rose is cast into the spiral pattern of a corkscrew, its meaning bursts into new meaning in practical functions: the real power lies not in tearing and conquering, but in finding the fulcrum for prying reconciliation. Just like the lever principle of a corkscrew, the cleverness of a little effort often beats brute force. The cracks in contemporary society are no less than those on medieval battlefields, but the Tudor Rose corkscrew reminds us: there is always the possibility of integration under the appearance of contradictions. The red and white threads complement each other, just as when dialogue replaces confrontation, differences become complementary gears. When people hold the corkscrew and twist it, the metal petals unscrew not only the cork, but also the solidified mindset – those seemingly irreconcilable conflicts can always find a breakthrough on the axis of common beliefs. This summer, let the cross pattern on the flag of the United Kingdom and the spiral curve of the Tudor Rose weave together a revelation: true unity is never to eliminate different colors, but to let different voices resonate in the rhythm of the times. After all, the most mellow wine always needs to break the shackles of closure first.

W lipcu w Anglii słońce prześwieca przez czerwone, białe i niebieskie barwy flagi Zjednoczonego Królestwa, oświetlając czerwone i białe płatki splecione na korkociągu z różą Tudorów. Ten symbol, który powstał pod koniec Wojny Dwóch Róż w XV wieku, przekształcił się obecnie w wykwintne narzędzie codziennego użytku, ale nadal przekazuje przesłanie, które przekracza czas i przestrzeń w zimnym świetle metalu. Róża Tudorów łączy w sobie cechy czerwonej róży Lancasterów i białej róży Yorków. Mądrym posunięciem Henryka VII było zakończenie trzydziestoletniej wojny domowej poprzez małżeństwo. Gdy tę dwukolorową różę wpleść w spiralny wzór korkociągu, jej znaczenie nabiera nowego znaczenia w praktycznej funkcji: prawdziwa siła nie leży w rozdzieraniu i podbijaniu, lecz w znalezieniu punktu podparcia, umożliwiającego pojednanie. Podobnie jak w przypadku dźwigni otwieracza do butelek, sprytne użycie siły często jest skuteczniejsze niż brutalna siła. Podziały we współczesnym społeczeństwie są tak głębokie, jak te na średniowiecznych polach bitew, ale korkociąg Tudor Rose przypomina nam, że pod powierzchnią sprzeczności zawsze istnieje możliwość integracji. Nici czerwieni i bieli przeplatają się, podobnie jak wtedy, gdy dialog zastępuje konfrontację, a różnice stają się uzupełniającymi się trybami. Kiedy ludzie trzymają korkociąg i nim kręcą, metalowe płatki odkręcają nie tylko korek, ale także utrwalony stan umysłu – te pozornie nie do pogodzenia konflikty zawsze mogą znaleźć przełom na osi wspólnych przekonań. Niech tego lata wzór krzyża na fladze Zjednoczonego Królestwa i spiralny łuk Róży Tudorów splatają się w jeden przekaz: prawdziwa jedność nigdy nie polega na eliminowaniu różnic, lecz na umożliwieniu różnym głosom wybrzmiewania w rytmie czasów. W końcu, najłagodniejsze wino musi najpierw uwolnić się z kajdan zamknięcia.