in998-Closely-follow-the-history-and-bloom-the-future-Looking-at-the-national-spirit-from-the-Tudor-Rose

▼

In October in the UK, the autumn sun gilded the St. George's Cross flag, and the breath of history flowed in the commemorative activities. And a small Tudor rose belt buckle is silently telling the deepest unity code of this nation. The Tudor rose was born in the ashes of the War of the Roses in the 15th century. The red and white petals intertwined and coexisted, ending the blood feud between the Lancaster and York families. This rose was cast into the belt buckle, and the metal petals were hidden with ingenuity: the two-way bite structure of the buckle metaphorically implies that the reconciliation of different positions is not to dissolve individuality, but to fit together like gears. Just as modern Britain is looking for balance in multiculturalism, the uniqueness of each group is the fulcrum of overall stability. In the parade commemorating Commonwealth Day, people wear this belt buckle, which is not only a tribute to history, but also a concrete manifestation of the commitment to unity – true integration requires the will to actively "fasten". When young people fasten the belt buckle with the national flag ribbon, they inherit not only the heraldic aesthetics, but also the wisdom spanning six hundred years: differences should not become cracks, but can forge alloys that are tougher than a single material. At this moment, the Union Jack fluttering in the autumn wind and the Tudor rose on the chest complement each other, reminding the world: the greatness of a nation does not lie in eliminating all edges and corners, but in learning to weave different lights into the same splendor.

W październiku w Wielkiej Brytanii jesienne słońce rzuca złote promienie na flagę z Krzyżem Świętego Jerzego, a w uroczystościach upamiętniających to wydarzenie czuć powiew historii. A mała klamra paska z motywem róży Tudorów po cichu wyraża najgłębszą zasadę jedności tego narodu. Róża Tudorów narodziła się z popiołów Wojny Dwóch Róż w XV wieku. Jego czerwone i białe płatki przeplatały się i współistniały, kończąc krwawą waśń między rodzinami Lancaster i York. Róża ta została odlana w klamrze paska, a pomysłowość ukryta jest między metalowymi płatkami: dwustronna, zazębiająca się struktura klamry sugeruje, że pogodzenie różnych pozycji nie oznacza rozpuszczenia indywidualności, ale precyzyjne dopasowanie niczym koła zębate. Podobnie jak współczesna Wielka Brytania dąży do równowagi pomiędzy różnymi kulturami, tak też wyjątkowość każdej grupy stanowi punkt podparcia, który stabilizuje całość. Podczas parady upamiętniającej Dzień Wspólnoty Narodów ludzie noszą tę klamrę paska, która jest nie tylko hołdem dla historii, ale także konkretnym przejawem zaangażowania na rzecz jedności – prawdziwa integracja wymaga woli aktywnego „zapięcia pasów”. Kiedy młodzi ludzie zapinają wstążkę z flagą narodową na klamrze paska, dziedziczą nie tylko estetykę heraldyczną, ale także mądrość gromadzoną przez sześćset lat: różnice nie powinny prowadzić do pęknięć, lecz mogą tworzyć stop twardszy od pojedynczego materiału. W tej chwili flaga Union Jack powiewająca na jesiennym wietrze i róża Tudorów na piersi uzupełniają się wzajemnie, przypominając światu, że wielkość narodu nie polega na eliminowaniu wszystkich krawędzi i kątów, lecz na nauce łączenia różnych świateł w ten sam splendor.